از آنجايي كه متاسفانه چند سالي است كه در ايران آمار طلاق روز به روز در حال افزايش مي باشد. مسئله اصلي بعد از جدايي والدين مطرح شدن نحوه گرفتن حضانت فرزندپسر از طرف مادر مي باشد كه با توجه به اينكه مي دانيم فقدان يكي از والدين براي كودك چقد سخت و طاقت فرسا باشد و قربانيان اصلي در طلاق و جدا شدن يك والدين فرزندان آنها مي باشند و آنها بيشترين آسيب را مي بينند و اين كمبود روحي باعث مي شود پروسه سرپرستي و تربيت كودك حساس تر شود و دادگاه ها به مسائل اين چنيني حساسيت بسياري نشان مي دهند كه شما با داشتن يك وكيل حضانت فرزند مي توانيد احتمال حضانت فرزند خود را افزايش بدهيدحضانت فرزند يك اصطلاح حقوقي در مورد سرپرستي فرزند است كه براي توصيف رابطه قانوني و عملي بين والدين يا قيم . فرزندان در مراقبت از آن شخص به كار مي رود. حضانت كودك شامل حضانت قانوني است كه حق تصميم گيري در مورد كودك است و حضانت جسمي كه حق و وظيفه نگهداري، تامين و مراقبت از كودك است. والدين متاهل معمولاً داراي حضانت حقوقي و فيزيكي مشترك فرزندان خود هستند. تصميمات مربوط به حضانت فرزند معمولاً در دعاوي مربوط به طلاق، فسخ، جدايي، فرزند خواندگي يا مرگ والدين اتخاذ مي شود. در اكثر حوزه هاي قضايي، حضانت كودك مطابق با بهترين استاندارد هاي كودك تعيين مي شود.
پس از تصويب كنوانسيون سازمان ملل متحد در مورد حقوق كودك در اكثر كشورها، اصطلاحاتي مانند مسئوليت والدين، (محل اقامت و تماس (همچنين به عنوان بازديد، محافظت يا زمان والدين در ايالات متحده شناخته مي شود) مفاهيم حضانت و دسترسي را در برخي از كشورهاي عضو جايگزين كرده اند. به جاي اينكه والدين حضانت يا دسترسي به فرزندشان را داشته باشند، اكنون گفته ميشود كه كودك سكونت دارد يا با والدينش تماس دارد. در زندگي مشترك حفظ و نگهداري فرزند برعهده والدين مي باشد، كه گاهي اوقات والدين با توافق يكديگر حضانت فرزند رو به صورت فردي برعهده مي گيرند. حضانت فرزند حق و تكليفي مي باشد كه قانون براي نگهداري و تربيت فرزند به والدين سپرده است.
شرايط حضانت فرزند چيست؟
به طور كلي شرايطي براي حضانت فرزند وجود دارد، كه هم براي پدر هم براي مادر صدق مي كند، يعني هر كدام از آنها بايد داراي چنين شرايطي باشند تا حضانت فرزند را دريافت كنند. شرايط حضانت فرزند شامل بلوغ، عقل، شايستگي اخلاقي، اسلام، عدم ابتلا به بيمارهاي واگيردار و توانايي عملي و عدم ازدواج به شخص ديگر ميشود.
- بلوغ: شخصي كه عهده دار حضانت فرزند ميشود بايد داراي بلوغ باشد؛ زيرا شخص نابالغ كه خود نياز به نگهداري دارد، توانايي برعهده گرفتن حضانت فرزند را ندارد.
- عقل: شخصي كه عهده دار حضانت است، بايد عاقل باشد. مطابق با ماده ۱۱۷۰قانون مدني، اگر مادر در مدتي كه حضانت طفل با او است، مبتلا به جنون شود يا با ديگري شوهر كند، حق حضانت با پدر خواهد بود.
بنا بر قوانين كشور جمهوري اسلامي ايران، سن بلوغ، عامل محدوديت سني حضانت طفل است. به طوري كه حضانت فرزند قبل از طلاق والدين به عهده هر دو آنها مي باشد مگر آنكه يكي از افراد از حضانت سرباز زند يا فوت كند و سن حضانت فرزندان در دختران ۹ سالگي و براي پسر ۱۵ سالگي را در بر مي گيرد اين امر به اين معنا است كه والدين يا هر شخصي كه حضانت فرزند به وي واگذار شده است، تا قبل از اين سن حق ترك مسئوليت هاي خود در قبال طفل را ندارد. كه بهتر است براي اين نوع از مسائل از بهترين وكيل طلاق در تهران استفاده گردد.
حضانت و نگهداري از كودك و فرزند، هم حق و هم تكليف والدين مي باشد. بنابراين كودك را نمي توان از والدين يا پدر و يا از مادر كه حضانت كودك يا طفل با او است گرفت مگر در صورت وجود علت قانوني كه حق حضانت را از آنها مي گيرند. هيچ يك از والدين حق ندارند در مدتي كه حضانت فرزند به عهده او است از نگهداري او متناع كند و از اين جهت نمي توانند حتي مطالبه اجرت و دستمزد كنند. اما به دليل اينكه نفقه كودك با پدر مي باشد مادر در مدت حضانت، مي تواند عليه پدر مبادرت به اقامه دعواي مطالبه نفقه فرزند مشترك را نمايد و دادگاه با تعيين كارشناس در اين خصوص تصميم گيري مي نمايد.
نحوه گرفتن حضانت فرزند پسر از طرف مادر چگونه است؟
مساله نگهداري و پرورش فرزندان در مواردي از قبيل طلاق زوجين با موضوع حضانت فرزند مورد بررسي قرار مي گيرد. در واقع مسئوليت بزرگ كردن و تامين نيازهاي فرزندان تا سن بلوغ (دختران ۹ سالگي و پسران ۱۵ سالگي) به هر كدام از والدين سپرده مي شود. ممكن است طبق صلاح ديد دادگاه، در صورت عدم صلاحيت والدين، حضانت فرزند به فرد ديگري واگذار گردد. حضانت فرزندان در شرايط عادي، تا سن قانوني (۱۸ سال تمام) با والدين است. اما در شرايط غير عادي همانند تصميم به جدايي والدين، دادگاه در مورد حضانت فرزند تصميم گيري مي كند.
بر طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدني، قبلا در صورت جدايي والدين، حضانت فرزند پسر تا دو سالگي و فرزند دختر تا هفت سالگي به مادر سپرده مي شد و بعد از آن حق حضانت با پدر بود. اما بعد از اصلاحاتي كه روي اين ماده به عمل آمد، با توجه به قانون جديد در خصوص حق حضانت، حق نگهداري فرزند دختر و پسر، هر دو تا هفت سالگي به مادر اعطا مي گردد مگر آنكه صلاحيت لازم را نداشته باشد و بعد از آن با پدر است. لازم به ذكر است كه پس از هفت سالگي نيز مرجع قضايي بايد براي حضانت فرزندان اتخاذ تصميم نمايد و اگر به تشخيص دادگاه، پدر صلاحيت نگهداري را نداشته باشد، همچنان حضانت فرزندان با مادرشان خواهد بود.
يك مسئله بسيار مهم كه بايد به آن توجه ويژه اي شود آن است كه همانطور كه قبلا گفته شد، حضانت به معناي نگهداري يا پرورش است. در اين شرايط حتي اگر اين حق به مادر سپرده شود، باز هم حق ولايت فرزندان تا پايان عمر فرزندان، همچنان بر عهده پدر خواهد بود و اگر پدر حضور نداشته باشد يا شرايط آن را نداشته باشد، ولايت با جد پدري خواهد بود.
حضانت فرزند چيست؟ + شرايط حضانت فرزند